เที่ยวสังขละบุรี ดูวิถีคนมอญ
ภาพของสะพานไม้ที่ยาวสุดสายตา มีคำบรรยายใต้ภาพบอกว่าสะพานนี้คือ “ สะพานมอญ” เป็นที่มาที่ทำให้เราต้องเก็บกระเป๋าเดินทางและวางแผนไปเที่ยวในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์…ใช่ค่ะ ทริปนี้เราจะพาทุกท่านไปเที่ยวอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรีกันค่ะ ด้วยภาพของสะพานมอญที่เราเห็นผ่านตาบ่อยครั้งตามเพจท่องเที่ยวต่าง ๆ ในเฟสบุ๊ค มันเหมือนมีมนต์เสน่ห์บางอย่างที่ดึงดูดให้เราอยากลองไปเห็นด้วยตาของตัวเองดูซักครั้ง เมื่อวางแผนและเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็ได้เวลาออกเดินทางกันค่ะ
การเดินทางไป อ.สังขละบุรี
ทริปนี้เราออกเดินทางไปยังจังหวัดกาญจนบุรีด้วยรถยนต์ส่วนตัว แวะซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลที่ตลาดเรดซิตี้ ตัวเมืองกาญจนบุรีแล้ว จึงเดินทางต่อไปยังอำเภอสังขละบุรี ซึ่งจากตัวเมืองกาญจนบุรีไปยังอำเภอสังขละบุรีนั้น เส้นทางไม่ธรรมดาเลยค่ะ เพราะมีบางช่วงของเส้นทางที่ต้องขับรถขึ้นเขาลงเขา โดยที่ถนนนั้นเป็นเพียงถนนสวนกัน แถมยังมีรถเมล์หวานเย็นที่วิ่งชมวิวทิวทัศน์อย่างช้า ๆ อยู่ข้างหน้าเป็นช่วง ๆ อีกด้วย เพราะฉะนั้นควรให้เพื่อนที่มีความชำนาญในการขับรถขึ้นเขา ลงเขา เป็นผู้ขับค่ะ ซึ่งกว่าจะมาถึงเราก็ใช้เวลาในการเดินทางจากตัวเมืองกาญจนบุรีไปกว่า 3 ชั่วโมงครึ่งเลยทีเดียว
สังขละบุรีหน้าฝน
เมื่อมาถึงเราก็เช็คอินกับที่พักที่เราจองไว้ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสะพานมอญมากนัก เนื่องจากเรามาถึงที่นี่ในเวลาเย็นพอดีเราจึงมีความคิดว่าจะเช่าจักรยานเพื่อขี่ไปชมบรรยากาศยามเย็นของ อ.สังขละบุรี แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อเราพบว่าที่นี่ไม่มีจักรยานให้เช่าเลย เราจึงต้องขับรถยนต์ส่วนตัวไปแทนและก็พบว่าภายในตัวอำเภอนั้น มีถนนคนเดินยามเย็นอยู่ด้วย บรรยากาศและร้านค้าต่าง ๆ ของที่นี่ก็คล้าย ๆ กับถนนคนเดินทั่วไป มีอาหาร ขนมทานเล่น ร้านขายเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า แต่ต่างกันตรงที่มีเยาวชนพากันแต่งกายด้วยชุดชาวมอญประจำถิ่นมาทำการแสดงร้องเล่น เต้น รำ ให้นักท่องเที่ยวได้ชมกัน เป็นการสร้างความประทับให้นักท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดี แต่เนื่องจากฝนที่ทำท่าจะตกทำให้เราต้องรีบกลับที่พัก เนื่องจากช่วงที่เรามาเป็นเดือนกรกฎาคมที่ตรงกับหน้าฝนพอดี
วันรุ่งขึ้น เรารีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำกิจกรรมที่เป็นไฮไลท์ที่สุดของที่นี่ นั่นคือการตักบาตรบนสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศไทย โดยจะมีพระสงฆ์หลายสิบรูปออกมาเดินรับบิณฑบาตจากญาติโยม เราซื้ออาหารจากชาวบ้านที่เตรียมมาขายอยู่ริมทางก่อนจะถึงทางลงไปยังสะพาน บรรยากาศในตอนเช้าซึ่งเป็นเช้าของหน้าฝนนั้น ทำให้ท้องฟ้าดูชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเพราะฝนที่ตกลงมาเมื่อคืน หมอกสีขาว ๆ เป็นไอ ลอยต่ำจนปะทะกับใบหน้าของเรา เบื้องล่างของสะพานที่เรายืน มีสายน้ำกว้างใหญ่ชื่อว่าแม่น้ำซองกาเลียที่หล่อเลี้ยงชีวิตของผู้คนที่นี่ ณ ขณะนั้นเรารู้สึกได้ถึงความเย็นและชุ่มฉ่ำหัวใจอย่างบอกไม่ถูก นักท่องเที่ยวมากมายทั้งชายหญิงรวมถึงชาวบ้าน พากันแต่งกายด้วยชุดชาวมอญออกมาเดินเล่นชมบรรยากาศและถ่ายรูปเก็บความประทับใจ มันคงเป็นมนต์เสน่ห์แบบที่เราได้เห็นจากในภาพถ่ายนั่นเอง ภาพถ่ายที่พาเรามาไกลถึงที่นี่ แต่เรากลับรู้สึกคุ้มค่าแม้ต้องใช้เวลาเดินทางมาไกลหลายชั่วโมงก็ตาม